Waarom een centraal toeleidingspunt?

In de regio Arnhem en Nijmegen hebben we te maken met de situatie dat er onvoldoende samenwerking is tussen ggz-aanbieders, het sociaal domein en ervaringsdeskundigheid bij het bepalen van de juiste aanpak. Daarnaast is er een gebrek aan toegankelijke en accurate data over de GGZ-wachttijden en wat de mogelijkheden zijn binnen het sociaal domein.

Een praktijkvoorbeeld is het verhaal van een man die al lang op de wachtlijst stond voor een behandeling. Toen de man uiteindelijk zou starten met zijn behandeling bleek dat zijn diagnose verkeerd was ingeschat. Hij kwam op een nieuwe wachtlijst en moest weer lang wachten. Het is helaas veelvoorkomend dat mensen lang moeten wachten. Soms blijkt bij intake dat de behandeling toch niet passend is of de situatie zo is veranderd dat doorverwijzing naar een andere partij nodig is. En veelal bestaat ook hier weer een lange wachtlijst. Met het centraal toeleidingspunt kunnen we dit voorkomen.

Samengevat kennen we elkaar in het netwerk niet voldoende, schort het aan samenwerking en ontbreekt het aan inzicht in behandelaanbod en dienstverlening in de ggz en sociaal domein. Hierdoor kunnen huisartsen moeilijk doorverwijzen en krijgen ze verwijzingen terug als de organisatie waarnaar ze verwezen hebben niet de juiste blijkt te zijn. Op regioniveau ontbreekt hierdoor het beeld of de hulpvraag en het beschikbare behandelaanbod in balans zijn.

In de praktijk

In de praktijk betekent dit straks dat als een inwoner een hulpvraag heeft de huisarts de vraag voorlegt aan het centraal toeleidingspunt. Hierin zijn medewerkers van diverse sectoren vertegenwoordigd die gezamenlijk zorgdragen voor een uniforme screening en toeleiding naar diverse vormen van GGZ- en WMO-zorg. De hulpvragen worden  integraal (vanuit Positieve Gezondheid) benaderd. Belangrijk aandachtspunt is het bevorderen van de regierol van de inwoner en zijn keuzevrijheid in het besluitvormingsproces.

Toekomst

Het komen tot een centraal toeleidingspunt is een lang traject. Je hebt immers te maken met veel verschillende aanbieders en werkwijzen. Er was veel onderzoek nodig om te komen tot waar we nu staan. Daarnaast zijn er diverse werkgroepen van start gegaan met vertegenwoordiging vanuit het sociaal domein, de verzekeraars, huisartsen, ervaringsdeskundigen en ggz-instellingen vanuit Arnhem en Nijmegen. Waaronder ook een cliëntenpanel met de vertegenwoordiging van 14 deelnemers uit Arnhem en Nijmegen. Inmiddels is er een gezamenlijk doel dat we met elkaar in de praktijk gaan vormgeven. Het doel is een breed gedragen ontwerp voor screening en toeleiding naar de GGZ- en/of WMO-zorg, incl. gewenste informatiestromen (bijv. wachttijden).